Hafta sonu Urla'ya gittik dönüşte de Deniz'in daha önce görüp merak ettiği ve epeydir sayıklağı dönme dolaba bindik. Urla'ya giderken yol üstündeki kipanın yanında bir lunapark var. Orada görmüştü Deniz. Tepeye çıkmak ikisinin de hoşuna gitti.Ama bir daha binme noktasında o kadar da sarmadı oğluşlarımı. "o kadar da güzel değilmiş" dediler. Açıkcası ben de istemem. O kadar da keyifli olmadığı gibi emniyet kemeri olmadığı için bayağı tırstım ben. Sonuçta çocuklar kıpır kıpır sürekli dönüp etrafı seyretmek istiyorlar. Tepedeyken aşağı bakıyorlar falan. Bir ona bir diğerine bakmaktan birkaç kare anca fotoğraf çekebildim...
Ada'nın favorisi çarpışan araba yine babasıyla bindiler keyifle. Deniz bu kez tırtılı denedi bir daha hep ona binecekmiş.
Bizim favorimiz de çarpışan arabalar..Dönme dolap küçüğümle kabus gbib.Seni çok iyi anlıyorum Saadet..
YanıtlaSilşekerim ne güzel eğlenmiş çocuklar...
YanıtlaSilNazan sorma. O kadar kasıldım ki...
YanıtlaSilasosh eğlendiler hatta doyamıyorlar:))
Oh Denizciğime yarasın elması. İyidir toprakla oynamak insanın negatif enerjisini alır. Aferim Adaya. hep oynasın. Her ne kadar üstü başı kirlensede.
YanıtlaSilAh Dilek şu ota çöpe alerjimiz olmasa haklısın toprak konusunda. Ama Ada resmen bütünleşiyor toprakla. Malum mevsim geçişi hemen kendini gösterdi bizde. Sürekli burun akıntısı. Cumartesi akşamı da ateşlendi, bademciklerimiz şişmiş.
YanıtlaSilTemizlikse sorun değil. Çünkü Urla'da da evde de bahçe için kıyafetlerim vardır. Özgünce kirletebiliyorlar...
Çok geçmiş olsun.
YanıtlaSilsaol Dilek...
YanıtlaSil