Alçıpan tabaka yukarıda göründüğü gibi bir şey. 1.20'ye 2.5 ebatlarında.
Bitti bitti ama biz de bittik resmen. Hiç anlamamışımdır erkeklerdeki şu takıntı halini. Hani insanın kendi evi için birşeyler yapması keyiflidir de bu kış kıyamette öksüre öksüre iki tam gün inşaat işi anlamsız bence. Cumartesi sabah bir başladık (ben o gün çocuklarla ilgilenmek için 7'de bıraktım işi Devrim 11'e kadar devam etti) pazar akşam biri bulmuştu işler bittiğinde.
Dün çocukları anneme gönderdik, tek başlarına canları sıkılıyordu. Arada minicik iki yemek arası dışında boş durmadan çalıştık ama acemilikten işler uzadıkça uzadı. Önce alçıpanın ara sıvalarını yaptı Devrim, astarını çekti. Sonra boyaya başladık. Astar kurusun diye bir yandan boya bir yapdan perke işi devam etti. Aslında kolay gibi parke döşemesi ama küçük püfler, duvarların yamuk olması (sanki evi yapan adam özenmiş tüm odaların duvarların yamukluk var) küçük girintiler derken iş uzadıkça uzadı. Ben hiç badana yapmamıştım bugüne kadar iş bir an önce bitsindiye badana bile yaptım ki şu an bileğim acıyor.
Haliyle bu kadar işe ev battı bir güzel. Kat kat silme işi mobilyaların yerlerine yerleştirilmesi falan çocuklar gecenin bir yarısı getiridiler eve. Nasıl yattık nasıl kalktık bilmiyorum. Sabah yine ince temizliklere başladım ama arada bir şuraya kaçayım dedim. İnsanı dinlendiriyor burası.
Diyorum ya takıntılı bu erkekler. Bu kez yardım etmiyecem demiştim ama dayanamadım yine ileride gerekirse çıraklık yapacak kadar deneyimim oldu resmen.
